Alles is energie

Je hebt dit vast wel eens gehoord, maar wat wordt daar nu eigenlijk mee bedoeld?

Alle materie die wij waarnemen, is opgebouwd uit atomen.  Stel; je hebt een steen en deze halveer je. Deze helft halveer je weer en je gaat nog een tijdje door. Er komt een moment dat het deeltje zo klein is dat het niet meer deelbaar is. Dat is een atoom

Een atoom is opgebouwd uit subatomaire deeltjes, namelijk de nucleus (protonen, neutronen) en elektronen. Met de komst van deze kwantumfysica is duidelijk geworden dat een atomen bestaan uit zowel deeltjes (0,00000..1%) als golven (99,99999..%). Deze golven zijn in beweging en alles dat in beweging is, is energie. Grootheden zoals energie komen niet in willekeurige hoeveelheden voor, maar in discrete pakketjes, ‘kwanta’. Vandaar ook de naam kwantumfysica. Bekend is de formule van Einstein E= mc² dit betekent dat energie van een object gelijkwaardig is aan de massa van het object.

In de kern zijn wij ook opgebouwd uit kwanta. Ik zal niet te ver teruggaan, maar atomen vormen moleculen. Moleculen leiden tot cellen, die op hun beurt weer leiden tot weefsel en weefsel is er nodig voor je organen en tot slot komt o.a. je zenuwstelsel.

Jij en alles om je heen is dus gevuld met energie. Zelfs de ruimte die ogenschijnlijk leeg lijkt, is niet leeg, maar gevuld met energie. Waarom je dan toch materie waarneemt als iets dat vast is, heeft te maken met het verschil in vibratie (beweging van de elektronen) tussen jouw vinger en het object dat je vastpakt of aanraakt

Epigenetica (sturing boven de genetica uit)

We hebben lang gedacht dat genen ziekte veroorzaakten en dat we overgeleverd waren aan de genade van ons DNA. Dus als er in iemands familie veel mensen aan hartziekte stierven, namen we aan dat de kans dat diegene ook hartziekte kreeg behoorlijk grott was. Maar nu weten we door de wetenschap van de epigenetica dat het niet het gen is dat ziekte veroorzaakt, maar de omgeving die onze genen zo programmeert dat ze ziekte veroorzaken - en niet alleen de externe omgeving buiten ons lichaam (bijvoorbeel asbest of pesticiden, geraffineerde producten), maar ook onze interne omgeving binnen ons lichaam: de omgeving buiten onze cellen. 

De interne omgeving zijn emoties chemische feedback, de eindproducten van ervaringen die we in onze externe omgeving beleven.

Dus als we op een situatie in onze externe omgeving reageren die een emotie voortbrengt, kan de eruit voortvloeiende chemie onze genen het signaal geven om in te schakelen (upregulatie; vergroten van de expressie van het gen) of uit te schakelen (downregulatie; verminderen van de expressie)

Dus ook al heb je genetische aanleg voor een ziekte als je interne en externe omgeving gezond is krijg je de ziekte niet.

Eiwitten

Het is gemakkelijk te begrijpen waardoor genetische besturing een metafoor werd naarmate wetenschappers met een toenemend enthousiasme op de mechanismen van het DNA inzoomden. Organisch chemici ontdekten dat cellen bestonden uit vier soorten erg grote moleculen: polysacchariden (complexe suikers), lipiden (vetten), nucleinezuren (DNA/RNA) en eiwitten. Hoewel de cel van elk van de vier soorten moleculen nodig heeft , zijn eiwitten de belangrijkste enkelvoudige component voor levende organismen. Onze cellen zijn, in grote lijnen, een verzameling bouwstenen voor eiwitten. Eén manier om ons biljoen cellen tellende lichaam te beschouwen is dat het eiwitmachines zijn. Uiteraard zijn we meer dan machines! 

Zie het lichaam als een perfect gestemd instrument dat eiwitten produceert. Elk van onze cellen (behalve rode bloedcellen) maakt eiwitten, die verantwoordelijk zijn voor de fysieke structuur en de fysiologische werking van ons lichaam. Zo maken spiercellen specifieke eiwitten die actinen en myosine worden genoemd en huidcellen maken de eiwitten collageen en elastine aan. Immuuncellen maken antistoffen en beenmergcellen maken hemoglobine. Er bevindt zich geen enkel orgaan of systeem in ons lichaam dat niet van eiwitten afhankelijk is of geen eiwitten produceert. 

Feitelijk is de expressie van eiwitten dus de expressie van het leven en staat gelijk aan de gezondheid van het lichaam. Wel een cel een eiwit kunnen maken, dan moet er een gen tot expressie komen. Dat is de taak van de genen, het faciliteren van het maken van eiwitten. 

Levende organismen onderscheiden zich van niet-levende dingen door het feit dat ze bewegen: ze zijn bezield. De energie die hun bewegingen aandrijft wordt aangewend om de 'arbeid' te verrichten die levende systemen kenmerkt, zoals ademhaling, spijsvertering en spiersamentrekking.

Vanuit de biologie bekeken; De uiteindelijke vorm van een eiwitmolecuul weerspiegelt een evenwichtstoestand van de elekromagnetische krachten ervan. Wanneer de positieve en negatieve ladingen veranderen, zal de eiwitruggengraat echter draaien en zich aanpassen aan de nieuwe verdeling van ladingen. De e verdeling van de elektromagnetische lading in een eiwit kan selectief worden veranderd door een aantal processen, waaronder: de binding aan andere moleculen of chemische groepen, zoals hormonen: de door enzymen teweeggebrachte verwijdering of toevoeging van geladen ionen; of verstoring door elektromagnetische velden.

Dus als het signaal vanuit de omgeving buiten de cel het celmembraan bereikt, wordt de chemische stof ontvangen door een receptor buiten de cel, en vervolgens vindt die stof haar weg naar het DNA binnen de cel. 

Dan maakt een gen een nieuwe eiwit aan in overeenstemming met dat signaal. Dus als de informatie die van buiten de cel komt niet verandert, blijft het gen hetzelfde eiwit maken en blijft het lichaam hetzelfde. In de loop van de tijd begint het gen te downreguleren; het schakelt ofwel zijn gezonde expressie van eiwitten uit of het verslijt uiteindelijk gewoon, zoals bij het maken van een kopie van een kopie van een kopie, waardoor het lichaam eiwitten van een andere kwaliteit tot expressie gaat brengen.

Verschillen de categorieën stimuli zetten genen aan (upregulatie) en uit (downregulatie). We activeren bijvoorbeeld van een ervaring afhankelijke genen door nieuwe dingen aan te gaan of nieuwe informatie op te nemen. Deze genen zijn er verantwoordelijk voor dat stamcellen de instructies krijgen om te deferentiëren en zich te transformeren in het soort cel dat het lichaam op dat bepaalde moment nodig heeft om beschadigde cellen te verangen. 

We activeren gedragsafhandelijke genen als we hoge stress- of opwindingsniveaus hebben, of wisselende bewustzijnstoestanden, zoals dromen. Je kunt deze genen zien als de verbinding tussen geest en lichaam, omdat ze een schakel vormen tussen onze gedachten en ons lichaam waardoor we in staat zijn onze fysieke gezondheid te beinvloeden via allerlei gedragingen (bijvoorbeeld meditatie, sociale rituelen). 

Als genen op deze wijze worden veranderd, soms binnen enkele minuten, kunnen die veranderede genen daarna aan de volgende generatie worden doorgegeven. Dus als je emoties verandert, kun je de expressie van je genen veranderen (sommige aanzetten en andere uitzetten), omdat je een nieuw chemisch signaal naar je DNA stuurt. Het DNA kan dan je genen de opdracht geven andere eiwitten te maken - upregeleren of downreguleren om allerlei soorten nieuwe bouwstenen te maken die de structuur en functie van je lichaam kunnen veranderen.

Als je immuunsysteem bijvoorbeeld te lang aan stress onderhevig is geweest en bepaalde genen voor ontsteking en ziekte heeft geactiveerd, kun je nieuwe genen aanzetten voor groei en herstel en de oude genen uitzetten die verantwoordelijk zijn voor ziekte. Tegelijkertijd zullen deze epigenetisch veranderde genen nieuwe instructies gaan opvolgen en dan nieuwe eiwitten aanmaken en het lichaam programmeren voor groei, reparatie en herstel. Zo kun je erin slagen je lichaam te conditioneren middels een nieuwe manier van denken. 

Conclusie

De genen besturen je leven niet maar worden bestuurd door geestelijke, lichamelijke, emotionele en spirituele oorzaken.

Zoals je in bovenstaande hebt kunnen lezen zijn de interne en externe omgeving van grote invloed op het onstaan van ziekten maar biedt het ook de ruimte om te genezen/helen. Leefstijl (ontspanning, beweging en gezonde voeding nemen) kan dus al een grote invloed hebben  op je gezondheid.